Heb je vragen, wil je jouw ervaring graag delen of wil je een bijdrage leveren? Neem dan gerust contact op!
We horen graag van je.
Heb je vragen, wil je jouw ervaring graag delen of wil je een bijdrage leveren? Neem dan gerust contact op!
We horen graag van je.
Je kunt ons steunen middels een donatie, je verhaal te delen of door het koffietafelboek met prachtige reportages over de overgang te kopen.
Graag stellen wij je voor aan het bestuur van Leven Met POI.
Melisa, Jacqueline en Anne
Jacqueline van den Heuvel, founder en fotograaf
In 2021 startte ik met het fotograferen van vrouwen in de overgang voor mijn boek “Tweede Lente”. Melissa had zich hiervoor aangemeld en ik moet heel eerlijk zeggen dat ik dacht dat ze mij in de maling nam. Helaas bleek het tegendeel en vertelde zij mij over POI. Daarna volgde meer jonge vrouwen. Zij vertelde allemaal dat zij graag in contact zouden willen komen met lotgenoten. Het zaadje was gepland en nu is Stichting Leven Met POI een feit.
Anne Lautenbach, bestuurslid
Hoi ik ben Anne, 25 jaar en heb de diagnose POI, oftewel: de vroege overgang. Zoals je leest ben ik nog een jonge vrouw en ben ik nog lang niet de 50 gepasseerd. Toch heb ik last van onder andere die vervelende opvliegers. Daarnaast heb ik ook last van het mentale stukje, zoals de verwerking en acceptatie van de diagnose. Ik ben verpleegkundige op een psychiatrische afdeling en ben veel met dit soort verwerkingsprocessen bezig bij patiënten. Toch vind ik het zelf erg moeilijk en hoop ik door middel van deze stichting steun te vinden, maar ook er voor anderen te kunnen zijn. Ik zet me hier graag voor in en hoop dat jullie, lezers, bij ons platform voldoende steun kunnen vinden.
Melissa de Groot, bestuurslid
Graag stel ik mij voor: ik ben Melissa, 25 jaar en heb zelf POI.
Na een studie media- en cultuurwetenschappen, ga ik mij met veel plezier storten op mijn bestuursfunctie binnen stichting Leven met POI. Communicatie en storytelling zijn voor mij persoonlijk een grote interessepunten, en dat ik deze twee mag gaan combineren binnen een stichting die mij persoonlijk zo zwaar aan het hart gaat, is een ware zegening. Ik hoop dat de verwezenlijking van de stichting voor velen een hart onder de riem kan zijn: het steuntje in de rug waar ik in de beginfase van mijn diagnose zo hevig naar op zoek was, maar zelf nergens kon vinden.