Op mijn 25ste kwam ik erachter dat ik in de overgang zat. Mijn benen voelden al een paar jaar zwaar en pijnlijk, maar de huisarts nam mijn klachten niet serieus en zei dat het kwam door het vele staan tijdens mijn werk.

Ik besloot te stoppen met de pil, die ik al vanaf mijn vijftiende had geslikt. Wonder boven wonder hielden mijn klachten op, maar na een half jaar was ik nog steeds niet ongesteld geworden. Ook kreeg ik allerlei nieuwe klachten, ik had last van zweten en voelde me niet gelukkig. Opnieuw zei de huisarts dat dit normaal was en dat het kwam door de pil. Hij zei letterlijk: “Het komt allemaal wel goed, meisje.” Na een jaar was ik het zo zat, dat ik me liet doorverwijzen naar een gynaecoloog.

Na allerlei onderzoeken liet de gynaecoloog al doorschemeren dat het er niet goed uitzag. Hij zag weinig activiteit in de eierstokken. Een bloedtest bevestigde inderdaad dat ik echt in de overgang was. Ik had geen een eicellen meer. Die dag ging ik naar huis in het besef dat ik nooit moeder zou worden en mijn ouders nooit opa en oma.

Inmiddels ben ik heel wat jaren verder. Dankzij goede medicijnen voel ik me eindelijk weer mezelf. Ik ben positief en geniet van het leven, van mijn man en stiefdochter en mijn hond Dolly. Ook heb ik hele lieve nichtjes waar ik voor mag zorgen. Eindelijk voel ik me weer mens.

Bianca is 40 jaar.